Na enkele dagen in Sint Petersburg zijn we vertrokken naar Moskou. Ook vanaf deze luchthaven gingen wij weer met het OV. Maar hoe vraag je in het Russisch waar de bushalte is? Gelukkig kwam hier het Point-it boekje (een boekje met plaatjes dat gebruikt kan worden als woordenboek en je kan aanwijzen wat je bedoeld) van pas dat ik van mijn collega’s heb gekregen. Toch erg handy! Dit kan ik elke reiziger aanraden die naar landen gaat waar men weinig tot geen Engels spreekt of begrijpt en het alfabet niet lijkt op die van ons. Met point-it dus de bushalte gevonden (die overigens echt op een onmogelijke plek zat en we zeker nooit hadden kunnen vinden). Meteen zaten we goed en in het lokale busvervoer. Weer overstappen en vervolgens met de metro. Alles weer perfect. En 40 euro uitgespaard. Er zijn namelijk Aerotrains (is ook OV, maar je betaald er meer voor en het duurt net zo lang). Aerotrains worden overal aangeraden om te nemen als vervoer vanuit de luchthavens naar de binnenstad (in lonely planets, op hotel en hostel sites). Waarschijnlijk omdat het makkelijker is maar zeker niet goedkoper. Dus wij namen bus 911 en daarna de metro.

De metro:
De metro stations zijn prachtige ondergrondse marmeren hallen. Je gaat eerst met oneindige roltrappen de diepte in en komt dan uit bij werkelijke ondergrondse pracht. Ornamenten boven je hoofd, sjieke verlichting maar bovenal walgelijk veel marmer in verschillende kleuren. Vroeger werden de metro stations gebruikt als schuilkelder en basis van het leger. Dat verklaard meteen waarom de metro stations zo ongelooflijk diep onder de grond liggen.

Aangekomen bij het hotel hebben we weer “aardige” russen ontmoet. Bij het inchecken kregen we een upgrade naar een kamer met jacuzzi. Waarom? Omdat wij aardige toeristen zijn zei de hotelmanager. Ze vertelde dat voor ons een Italiaan had ingecheckt en die was niet aardig… Wij wel…oké….Lucky.

Maar ook dat is bedrog…want toevallig had ik gelezen dat als je vrijdag (en het was vrijdag) ergens aankomt je vaak een upgrade krijgt omdat de russen die in Moskou werken en doordeweeks in hotels verblijven in het weekend weer naar huis vertrekken. De kamers worden daardoor goedkoper aangeboden. Maar toch…we waren blij. Des te meer omdat we wisten dat dit voorlopig het laatste normale hotel zou zijn waar we een eigen kamer hebben. Nog even genieten van de privacy.

Zondag 19 maart zijn we naar het astronautenmuseum geweest. Even iets anders dan Russische geschiedenis over Stalin, Lenin en Ivan de Verschrikkelijke. Eenmaal aangekomen troffen we een lange wachtrij voor de entree aan. Toch zijn we achter in de rij aan gesloten en hebben een dik uur in de regen en kou staan wachten. Eenmaal binnen begrepen we waarom er een rij stond. Elke 3e zondag is er gratis entree . Een tip voor als je in Moskou bent en gratis naar dit museum toe wil...(moet je er alleen wel toevallig op de 3e zondag van de maand zijn Het wachten werd dus beloond.

Na de prachtige bezoeken aan het Rode plein, het Kremlin, de geschiedenis van Rusland ontdekt te hebben en slenteren in de stad….was het zover. De check-in in het hostel voor de Trans Mongolië-expres. En uiteraard…meteen een gedeelde kamer. Laten we hier maar niets zeggen over onze slapeloze nachten waarvoor zelfs de voorgenomen maatregelen zoals oordopjes onvoldoende bleken….wat een drama. Echt. Maar hier zullen we aan moeten wennen. Tenslotte liggen we straks met 40 man in een treinstel als het niet meer is.

Maar ik moet het toch even kwijt…..in het hostel deelden we een kamer met alleen maar meiden (leuk voor Jorrit). Maar al na 10 minuten kwam hij daar op terug toen we in bed lagen. Wat konden die meiden snurken! Echt hele oerwouden zijn omgezaagd…niet normaal!!!!!!! We hebben allebei de hele nacht wakker gelegen om vervolgens vermoeid te starten aan het Trans Mongolië expres avontuur.

En een avontuur was het........waarover de volgende blog meer.